Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria?

Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Frater et T. Tanta vis admonitionis inest in locis;

Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.

Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Sed fac ista esse non inportuna; Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde; Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Facillimum id quidem est, inquam. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde

parva sint, nos quoque concedimus; Tria genera bonorum; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Si longus, levis dictata sunt.

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. Non potes, nisi retexueris illa. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Duo Reges: constructio interrete. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.

Lorem ipsum dolor

sit amet, consectetur adipiscing elit. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.

Nulla erit controversia. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Cur id non ita fit? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.