Et quidem, inquit, vehementer errat; Et nemo nimium beatus est; Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Nemo igitur esse beatus potest.

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Ac tamen hic mallet non dolere. Hic ambiguo ludimur. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Summus dolor plures dies manere non potest? Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Cur, nisi quod turpis oratio est? Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Quod cum dixissent, ille contra. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.

At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Bork Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Morbo gravissimo affectus,

exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.

Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Non potes, nisi retexueris illa. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate. Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit. Ego vero isti, inquam, permitto. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Duo Reges: constructio interrete. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum.

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Illi enim inter se dissentiunt. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;

Iam id ipsum

absurdum, maximum malum neglegi. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?