Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Duo Reges: constructio interrete. Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Hunc vos beatum;

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Hoc non est positum in nostra actione. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Scisse enim te quis coarguere possit? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Sed plane dicit quod intellegit.

Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quae ista amicitia est? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.

Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Duae sunt enim res quoque, ne tu

verba solum putes. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. At certe gravius.

Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Nihil ad

rem! Ne sit sane; Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. At enim hic etiam dolore. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Hoc sic expositum dissimile est superiori.