Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Summus dolor plures dies manere non potest? Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Duo Reges: constructio interrete. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.

Nam ante Aristippus, et ille melius. Non risu potius quam oratione eiciendum? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Nunc agendum est subtilius. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Ratio quidem vestra sic cogit.

Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Sed ad bona praeterita redeamus. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Nihil ad rem! Ne sit sane; Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Negare non possum. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Sed haec nihil sane ad rem;

Theophrasti

igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Non igitur bene. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Beatus sibi videtur esse moriens. Sint modo partes vitae beatae. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit.

Avaritiamne minuis? Quid me istud rogas? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Bork

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Quae cum dixisset, finem ille. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Ego vero isti, inquam, permitto. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;

Quid censes in Latino fore? Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Inde sermone vario

sex illa a Dipylo stadia confecimus. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Et nemo nimium beatus est; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est.