Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Tu quidem reddes; Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Duo Reges: constructio interrete. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Ita prorsus, inquam;

Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod

concedimus; Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Ut aliquid scire se gaudeant?

Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Erit enim mecum, si tecum erit.

Itaque ab his ordiamur. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Verum hoc idem saepe faciamus. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Cur id non ita fit? Bork Videsne ut, quibus summa est in voluptate, perspicuum sit quid iis faciendum sit aut non faciendum?

Omnis enim est natura diligens sui. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Deprehensus omnem poenam contemnet. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Quare conare, quaeso. Nihil enim hoc differt.

Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Quare attende, quaeso. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quid de Platone aut de

Democrito loquar? Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.