Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Ac tamen hic mallet non dolere. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.

Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Bork Ad eos igitur converte te, quaeso. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Sed fac ista esse non inportuna; Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.

Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Restatis igitur vos; Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Quae cum essent dicta, discessimus.

Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Equidem, sed audistine

modo de Carneade? Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere? Hoc simile tandem est? Ratio quidem vestra sic cogit. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Bork Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Non potes, nisi retexueris illa. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Quid, de quo nulla dissensio est? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Duo Reges: constructio interrete. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Rationis enim perfectio est virtus; Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.

An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Moriatur, inquit. An vero, inquit, quisquam

potest probare, quod perceptfum, quod.