Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem? At hoc in eo M. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Duo Reges: constructio interrete. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Non semper, inquam; Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Negare non possum. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Quid, de quo nulla dissensio est?

Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Bork Gerendus est mos, modo recte sentiat. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Quae contraria sunt his, malane? Sed haec nihil sane ad rem;

Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Ita similis erit ei finis boni, atque antea

fuerat, neque idem tamen; Sed hoc sane concedamus. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;

Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Sed tamen intellego quid velit. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;

Negare non possum. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Bork Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. An nisi populari fama? Ut id aliis narrare gestiant? Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Non potes, nisi retexueris illa. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Quae duo sunt, unum facit. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.